Zmiany w ciele widzą wszyscy. Bo trudno nie zauważyć, że jest mnie sporo mniej. Jednak zmianie uległ też mój „środek”. Charakter, światopogląd. Tego nie widać na zdjęciach.

Zmieniłam spojrzenie na świat i ludzi.  Nabrałam pewności siebie i odwagi. Z zakompleksionej, smutnej szarej myszki stałam się silną kobietą, która nie boi się porażek, bo wie, że z każdej się podniesie i wstanie silniejsza.

Stałam się pewną siebie dziewczyną, która umawia się na randki, wychodzi na imprezy, czy w końcu trenuje z chłopakami i nie widzi w tym nic nadzwyczajnego. Uwielbiam biegać w towarzystwie panów również dlatego, że motywują i podkręcają tempo, a chcą im dotrzymać kroku- nie mam wyjścia, muszę przebierać nogami. 🙂

A potem efekty są właśnie takie :

Biegają dużo szybciej niż ja, ale kiedy startujemy razem, zawsze czekają na mnie na mecie i razem świętujemy sukcesy.:)

         Nie ukrywam, że nie akceptowałam siebie w poprzednim wydaniu. A faceci? Raczej omijali mnie szerokim łukiem. Nie da się ukryć, że redukcja wagi wpłynęła mega pozytywnie na moje relacje z mężczyznami.

Nie ma  spotkania, na którym nie usłyszałabym komplementów na temat swojego wyglądu, tego, co osiągnęłam i tego, co robię. Oczywiście nie brakuje pytań jak to zrobiłam.  Ale tu odpowiadam krótko- ciężka praca. Bo drogi na skróty prowadzą do nikąd.

– Jakie nogi! 🙂

– Ale tyłek! 🙂

Trochę się tego nasłucham. Ale to miłe. 🙂 I szczerze? Mów do mnie jeszcze! 🙂

No cóż… tak wyszło, że nie bardzo mam czym oddychać, ale w jeansach i szpilkach, czy małej czarnej całkiem nieźle się prezentuję. 🙂 Mam świadomość,  że nie jestem idealna. Ale jestem sobą i to jest najważniejsze. Nie mam „kratki” na brzuchu (jeszcze!), walczę ze skórą, której trochę wisi po odchudzaniu. Ale po to są ubrania, by to co trzeba ukrywały, a to co warto- podkreślały. To nie jest tak, że chodzę ciągle w dresach, legginsach i termoaktywnych koszulkach.

Uwielbiam szpilki, sukienki. Jestem kobietą i to się nie zmieni. Ubieram, co chcę. Lubię się podobać mężczyznom. Czuć ich wzrok na sobie, a nie oszukujmy się- oni się z tymi spojrzeniami nie kryją. I dobrze! Jak Ci się podoba- to patrz, komplementuj. A jak pozwoli- to dotykaj 🙂 Tego też się nauczyłam- nie wstydzić się swojej kobiecości, tego, że wpada się w oko jednemu, czy drugiemu. O to chodzi!

 

Pamiętaj, Dziewczyno! Masz się podobać sobie. Masz mieć swoje pasje, własne życie. Nie bój się kobiecości. Bo to właśnie jest coś, co męskie grono przyciąga. Pewność siebie, szczery uśmiech. I pasja, która jest najlepszym makijażem dla kobiety. Wiecie, co lubiłam najbardziej? Te uśmiechy i spojrzenia osiłków, kiedy przed pracą, w dresie i trampkach wpadałam na siłownię, a wychodziłam z niej w szpilkach i sukience.

Kocham być sobą! Robić czasem głupie rzeczy, mieć w galerii głupie zdjęcia. Życie mamy jedno, więc przeżyjmy je po swojemu. Dla siebie.

Bo jeśli sami będziemy szczęśliwi, to wszystko inne się ułoży. Teraz to wiem i tego się trzymam.